قدمت این رشته در ایران درشکل عملی به سال 1346 باز می گردد که جعیت هلال احمر (شیر و خورشید سرخ) در آن زمان اقدام به برپائی دوره های آموزشی و سپس احداث یک کلینیک تخصصی در تهران نمود. در سال 1362 برای اولین بار دانشکده علوم توانبخشی و رفاه اجتماعی اقدام به پذیرش دانشجو در مقطع کاردانی نمود و پس از آن در سال 1366 این دوره به کارشناسی تبدیل گردید. پس از آن دانشگاههای دیگری در کشور اقدام به برپایی دوره کارشناسی و مقاطع بالاتر نمودند. اولین برنامه جهت کارشناسی در سال 1364 تدوین گردید. این برنامه در سال 1374 و سپس در سال 1389 و در آخر در سال 1399 بازنگری شده است. پیشرفتهای روز افزون در سطح جهان خصوصاً در کشورهای صنعتی و ایجاد ارتباط ما بین این کشورها و دانشکده ها در سطح جهان سبب گردید که دوره کارشناسی این رشته مجدداً بازنگری شده و متناسب با علم روز و کارآمد تنظیم گردد. این پیشرفتها در زمینه ساخت انواع ارتوز و پروتز، مواد اولیه نوین، تکنیکهای ساخت، بکارگیری مواد مصنوعی جدید، استفاده از تکنولوژی پیشرفته کامپیوتر در طراحی و استفاده از فن آوری الکترونیک در ساخت و طراخی می باشد. همچنین در زمینه پزشکی تجویز بیشتر وسایل کمکی جهت بسیاری از بیماری هایی که تا کننون از نحوه تجویز، مدت زمان استفاده و شکل ارتوز اطلاعی از آن دز دست نبوده، آغاز گردیده است.
هم اکنون رشته ارتوز و پروتز در 6 دانشگاه کشور در مقطع کارشناسی و سه دانشگاه در مقطه کارشناسی ارشد و دکترا دانشجو می پذیرد.